ÜNİVERSİTE REKTÖRLERİNİN ENDÜSTRİ 4.0 ÜZERİNE GÖRÜŞLERİ FARKLI
Dördüncü sanayi devrimi sürecinde üniversiteler ne yapmalı? Bunu tartışmak için Güney Kore’den, Endonezya’dan ve Türkiye’den 11 üniversite rektörü Mart ayında Güney Kore’de bir toplantı yaptılar. Türkiye’den Koç Üniversitesi rektörü Ümran İnan katıldı. Ülkemizde Endüstri 4.0 üzeirne bunca sohbet yapılırken benzer bir toplantının yapılmamasının üzücü olduğunu Eğitim Bakanı İsmet Yılmaz ile Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanı Faruk Özlü’nün dikkatine sunarım. Bir özeti Times Higher Education’da yayınlanan (http://bit.ly/2pIoNuC) bu tartışmanın medyamızda yer almamış olması da ayrıca üzüntü verici.
Rektörler toplantısında ortaya çıkan görüşler üç grupta toplanabilir.
Birincisi, dördüncü sanayi devrimi sürecine ayak uydurabilmek için, üniversitelerin müfredatlarını yazılıma öncelik verecek şekilde baştan aşağı değiştirmek. Özellikle, yapay zeka konusundaki büyük gelişmelerin bunu gerektirdiği görüşü.
İkincisi, içinden geçtiğimiz devrimsel değişim nedeniyle gelecek çok belirsizleştiği için, öğrencileri kendi yollarını bulabilmeye hazırlamak. Bunun için de üç çok farklı öneri öne çıkıyor: geleneksel üniversite anlayışından farklı olarak start-up gibi iş kurma yeteneklerini vermek, en az iki anadaldan diploma alma koşulu getirmek, genel kültür eğitimine ağırlık vermek.
Üçüncü görüşü ağırlıklı olarak Koç Üniversitesi rektörü Ümran İnan savundu. Üniversitelerin sanayi kölesi durumuna düşmeden, insanlığın geleceğine odaklanması gerektiği görüşünü ileri sürdü. Geleceğin mesleki ve diğer belirsizlikleri karşısında, öğrencilerin genel kültür eğitimine ağırlık verilmesi gerekiyor. Ayrıca, artık sosyal ağlar içerisinde olan insanın, en az yazılım kadar sosyal bilimler konusunda da eğitilmesi gerektiğini savundu.
Güney Kaliforniya Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi dekanı Yannis C. Yortsos Hindistan’da çıkan bir gazeteye yazdığı “Engineering plus X” başlıklı yazısında (http://bit.ly/2pIoNuC), Ümran İnan’a paralel bir görüş ortaya koyuyor. İçinden geçtiğimiz süreçte, insanlığın karşılaştığı sorunlarını çözmek için geleneksel mühendislik bilgileri artı X gerektiğini savunuyor. Burada X iki şekilde ortaya çıkıyor. Birincisi, mühendislik öğrencilerinin teknik bilgi yanında, sosyal bilgilerle de donatılması. İkincisi, insanlığın karşısındaki konu ve sorunlar, mühendise ek olarak X alanında eğitim almış profesyonel de gerektiriyor.
