Bizi algoritma evlendirsin
Hindistan’da kurumsal çöpçatanlık normal, gündelik bir iş. The Economist, bunun bir “sektör” olduğunu, yılda 50 milyar dolarlık iş değeri yarattığını yazdı (23.09). 1980-1996 döneminde doğan milenyum kuşağında Hindistan’da 440 milyon genç var. Bir de 2000’den sonra doğanlar: Onlar da 390 milyon. KPMG araştırmasına göre ülkede 107 milyon bekar genç erkek ve kadından 63 milyonu evlenme niyetini beyan etmiş. Ama arkadaşlık-evlenme sitelerini sadece onda biri izliyormuş. Bu sitelerin sayısı da yine Hindistan’a özgü: 2 bin 600. Ama işte, bütün sorun, evlenmek isteyenleri online buluşturma güçlüğü…
Ülkenin en eski çöpçatanlık sitesi Matrimony.com, yenilikçi bir iş yaptı: Geçen Eylül ayında “halka açıldı.” 78 milyon dolarlık hisse sattı. Matrimony.com tek başına bir site değil, bünyesinde 300 site barındırıyor ve 15 dilde yayında: Değişik dinler ve kastlar (sınıflar) için. Ayrıca, boşananlara, fiziksel engellilere, yıldızları (astroloji haritaları önemli çok..) uyuşmayanlara da özel siteleri var. Örneğin, Spouseup sitesi, farklı bir hizmet sunarak, adaylar için “uyum puanı” hesaplıyor. Bu siteyi kullanan 50 bin kişinin büyük çoğunluğu diasporadaki Hindular. Benzer bir site Banihal hem Hindistan’da hem Silikon Vadisi’nde hizmet veriyor. Psikometrik 100 soruluk bir anketi dolduranları, buluşmaya evet derlerse buluşturuyor. Bu ve benzeri şirketler, adaylarına “uygun aday” çıktığında ceptellerine mesaj atıyor. Uygun adayları birbiriyle buluşturmak için “ilişki menejerleri” de var. Örneğin, 45 yaşında bir Hintli hanım profesör, ABD’de mutlaka bir seçkin Doğu Yakası (Ivy League dedikleri..) üniversitesinden mezun bir aday isterim demiş, Matrimony.com ikisini buluşturmuş. Sonra, mutlu ve mesut oldular mı The Economist işin o kısmına girmemiş.
