“Yap ya da yapma! deneriz diye bir şey yok”
“Bir ağacın üzerinde oturan beş kurbağa varmış. Dört tanesi diğer ağaca zıplamaya karar vermiş. Peki kaç kurbağa diğer ağaca zıplamış? Beş, çünkü karar yapılandan farklı olabilir.” Sevdiğim ve ilk okuduğumda beni bir sonraki cümleden önce başka alemlere taşıyan bir cümleydi bu. Belki de sürü psikolojisi deyip küçümseyip geçerdim bunu bu açıklıkla okumadan önce. Küçük ama ne kadar değerli bir farkındalıktı yaşadığım.
Karar vermek ve o işi yapmak, ya da belli bir karar verip çoğunluk başka bir şey yapıyor diye o karara uymamak. İş hayatının önemli bir kısmını toplantıda geçirenlere, önemli bir farkındalık olabileceğini düşünüyorum. “Karar yapılandan farklı olabilir” cümlesi tehlikeli bir cümle. Düşünün, bir toplantıda kararlar alınıyor, aksiyonlar belirleniyor ancak bir sonraki değerlendirme de görüyorsunuz ki yapılan iş alınan kararlardan farklı.
Bu durumun en önemli nedenlerinden biri toplantı yönetimi ile ilgili. Toplantıları veya ekipleri yöneten kişilerin gerekli kararları ortak almalarının en önemli gerekliliği de buradan çıkıyor. Ortak alınan kararlar sorumluluğu birlikte getiriyor ve bizleri beşinci kurbağa olmaktan çıkarıyor. Yani almadığımız kararı yapan, ya da aldığımız kararı yapmayan biri olmamızı engelliyor. Toplantı yönetimi başlı başına bir konu. Ancak maalesef yeterince önemsenmiyor.
Toplantılarda sıklıkla duyarsınız, şöyle olsa güzel olurdu, şunun böyle olması lazım, şu yapılmalı, hepimiz anlaştık mı, patron şunu istiyor vs. Bu cümleler eğer toplantının sonlarına yakın kuruluyor ise hepimize geçmiş olsun. Son yarım saatimizi boşa harcadık. Bu toplantı gerçekten gerekli ise, mutlaka tekrarı yapılacaktır. Yapılmıyorsa zaten bu da gereksizdi diye düşünebiliriz. Bu durumdan kaçınmak için yapılması gereken aksiyonların net belirlenmesi gerekiyor. Kim, neyi, ne zaman ve nasıl yapacak? Bu herkes için açık bir şekilde anlaşılmış ise toplantı amacına ulaşmıştır.
Burada “kim” önemlidir. Eğer bu kişi talebe evet, hayır gibi kesin bir yanıt veremiyor ve neden açıklayamıyorsa, evet deneyeceğim, bir bakalım gibi cümleler kuruyorsa gene amaç riske girmiştir. “Kim” doğru kişi olmayabilir. Eğer yıldız savaşlarındaki Yoda gibi bir beklentiniz varsa gene mutlu olmadınız demektir. Bazen bir talebe karşılık verilen cevapta Yoda’nın dediği gibi “Yap ya da yapma.. deneriz diye bir şey yok!” diyesiniz geliyor mu? Eğer geliyor ise suç karşınızdakinde değildir. Ya sorular yanlış sorulmuştur, ya da yanlış kişiye…
