Güney Kutbu’nda gelen ölüm
Güney Kutbu’na ilk ayak basmış olmak nasıl bir duygudur acaba? Bundan tam yüz yıl önce Norveçli kaşif Roald Amundsen bu duyguyu yaşayan dünyadaki tek insan olmuş. İlk olma hevesi ve azmi ile yola çıkan diğer kaşif Robert Scott ise o dönem, krallık donanmasında asker olarak çalışmaktaydı ve daha fazla olanaklara sahipti. Ancak hem Amundsen’den bir ay sonra kutbun sıfır noktasına varacak hem de maalesef dönüş yolunda ekibiyle beraber donarak ölecekti.
Bu iki yolculuk arasında nasıl bir fark vardı? Koşullar hemen hemen aynıyken, Amundsen’i başarıya, Scott’u ölüme götüren şey neydi? Great By Choice adlı kitap bu iki yolculuğu bu yönüyle araştırmış. Yolculukları; ekip yönetimi, liderlik ve alınan kararların doğruluğu gibi yönlerden karşılaştırıyor. Başarıdaki temel faktörün vazgeçilmez disiplin olduğunu farkediyor.
Bir kalabalığın bilgeliğine sahip Amundsen, böyle zorlu bir yolculukta başarının ancak güçlü ve inançlı bir ekiple geleceğini biliyor ve kararları ekibiyle birlikte alıyor ve kararlara çok bağlı kalıyordu. Alınan en önemli karar ise ekibin tüm şartlarda her gün on beş mil yürümesi olmuştu. Hava ne kadar güzel olursa olsun bir mil daha fazla yürümüyorlar, tipiden göz gözü görmüyor olsa bile on beş mil yürümeden vazgeçmiyorlardı. On beş mili bir an önce yürümek ve sonrasında dinlenmek üzerine kurulu bu günlük hedef, ekibin yeni güne hep aynı motivasyon ile başlamalarını sağlıyordu. Zor günlerde aynı hedefi paylaşan ekip birbirine gün geçtikçe daha da kenetleniyordu. Karardan vazgeçmeyeceklerini daha ilk gün kabul etmişlerdi..
Scott ve ekibi ise tüm enerjisini 1200 millik yolun ortasında neredeyse tüketmişti. Gün doğunca plan yapılıyor, şartlara göre planı sürekli değiştiriyorlardı. Geri dönüş yolunda öleceğini bildiği, sıfır noktasına geldiğinde ise Norveç bayrağını görmesi önce tarifi imkansız bir acı verecek, sonra bastıran uykusuna yenik düşerek donmaya karşı gelemeyecekti.
İş hayatımızda da durum pek farklı değil aslında. Hayatımızdaki zor yollarda, projelerde çok sayıda fırtınalı gün geçirmişizdir. Her fırtınada fırtınanın bizi sürüklemesine izin veriyor olsak, varmayı umduğumuz noktadan çok uzaklara gidebilir, hazin sonlar ile karşı karşıya kalabiliriz.
