Mavi büyüme
AB Komisyonu, AB’nin ekonomik olarak tekrar güçlenmesi için denizcilik ve deniz ekonomisi alanlarındaki olanakları değerlendiren “Mavi Büyüme” başlıklı bir belge yayımlamış. Tam da palamutun 3 liraya düştüğü döneme rastladı. AB’nin denizlerden sağladığı ekonominin büyüklüğü Belçika’nın ekonomik büyüklüğüne eşit. İşin gerçeği, AB ülkelerinin hükümran olduğu deniz ve okyanuslardaki potansiyelin ancak küçük bir kısmı kullanılmakta. AB’nin bu girişimi, araştırmalardan elde edilecek bulgulara dayanarak buralardaki doğal dengeleri korumak; bu potansiyelden uzun süre yararlanmanın yollarını aramak için.
Raporun başlıklarından biri, açık denizlerde rüzgar enerjisi tarlaları kurulması. 2010 yılında bu iş alanında çalışan 35 bin kişinin 2020’de 170 bine ulaşması bekleniyor. AB’nin güncel gayreti yeni iş alanları yaratmak olduğundan rapor buna odaklanmış, “deniz turizmi” alanında da 200 bin olan istihdamın 2020’de 400 bine çıkması bekleniyor. Beri yanda, “mavi biyo-teknoloji”, bir araştırma alanı olarak niteleniyor ve buradan yeni tıbbi malzeme (ilaç hammaddesi), biyo-plastik gibi ileri sanayi ürünleri bekleniyor. Hani, mazotumuzu tarlada yetiştirme düşüncesine alışmıştık ya? Şimdi “plastiğimizi denizde yetiştireceğiz!”
Tüm bu alanlarda AB’nin karşısına çıkan engel, denizlerin ekonomiye dönük kullanımına ara yüz olacak kıyılarda nüfus yapısının seyrek olması ve buralarda yeterli altyapıların bulunmaması.
Dolayısıyla kurulacak olan ekonomik adacıkların bir diğerinden kopuk kalıp sinerji yaratamayacağı endişesi. En başta gelen de kıyılarda yüksek gerilim hatlarının bulunmayışı. Denizden elde edilecek rüzgar, gelgit ve dalga enerjisi kökenli elektriğin ihtiyaç bölgelerine dağıtılamayacağı. Kısaca enerji yönetimi. Bunu “smart infrastructure” ile karşılayacaklar1 .
Raporun ülkemize yansımalarına baktığımda pek bir ışık göremedim. “Plastiğini denizde yetiştirmek” ya da “kara dururken denizin ortasında rüzgar türbini tarlası kurmak” bize henüz uzak; öyle mi dersiniz?
1 http://bit.ly/NByXHd
