Odam Kireçtir Benim
Tarafından 18 Mayıs 2021
0
İstanbul’un kadim semtlerinden biri olan Cibali yakınlarında bekar odalarından oluşan yıkık, dökük bir binanın avlusunda…
Kapı önlerine savrukça bırakılmış ayakkabılar, her bir odada yaşayanların ne kadar kalabalık olduklarının en önemli kanıtı gibi…
Birkaç su şişesi musluklardan su akmadığının belirtisi…
Gaz tüpleri, belki de yüzlerce kez pişirilmiş menemen ve makarnanın şahidi…
Ortalık alabildiğine perişan ve ortamda gurbetin kokusu var…
Duvarlardaki çatlakları örtmeye kireçle karıştırılan çividin mavisi yetmemiş belli ki…
Ama bir can var ki inadına gülümsüyor hayata… Gülümseme değil de bir meydan okuma bu sanki…
Ve bir türkü çalıyor arka planda hafiften…
Odam kireçtir benim, yüzüm güleçtir benim…
