Sanal gerçeklik sanat sayıldı
Sanat eserleri, görülmek ve üzerinde konuşulmak amacıyla “tanımlı” bir yerde (salonda, binada, açık havada) sergilenir. Bunları oraya giderek görmek gerekir. Ama dijital teknoloji sayesinde, bazı sergileri ekran başında da (sınırlı bir kapasitede) görmek mümkün olmaya başladı. Venedik Bienali’nde üç sanatçının Galleria Giorgio Franchetti alla Ca’ d’Oro adlı özel koleksiyonlu bir sanat müzesindeki yerleştirmelerini
https://bit.ly/2KDrM4w adresinden izleyebilirsiniz. Google Street View benzeri bir yöntemle, müzenin içinde dolaşarak burada eser sergileyen 22 sanatçıdan üçünün eserleri hakkında fikir sahibi oluyorsunuz. Venedik’e kadar gidemeyecek sanatseverlere yenilikçi bir hizmet bu. İster Google Street View, isterse artırılmış gerçeklik (AR) olsun, sergiyi ekrana getirme uygulamaları artacak. Örneğin Fransız Le Figaro gazetesi, önemli bulduğu sergilerin haberine Google Street View ekler oldu. Böylece, sergi hakkında sadece yazı düzeyinde kalmadan, bir miktar etkileşimli görsellik de mümkün oluyor.
Sanal gerçeklik (VR) Venedik Bienali’nde bir “sanat yöntemi” sayıldı bu yıl. Bienal’e davet edilen Fransız sanatçı Dominique Gonzalez-Foerster, bir VR eseriyle katıldı. https://bit.ly/2K73z7c adresinde, bu sanatçının neleri nasıl yaptığına dair bir fikir edinebilirsiniz. Kavramsal çağdaş sanat, anlatılsa bile anlatılamaz, ille görmek gerekir. Ama bunun için bile epey zahmete katlanmak zorunlu: Eseri bir seferde sadece 5 kişi “görebiliyor.” İzleme süresi sadece 8 dakika.
