TÜRKSAT, Dede Korkut’un işaret ettiği yerden uzaya gönderilecek
TÜRKSAT 4A, 14 Şubat gecesi Dede Korkut’un bundan asırlar önce dünyanın merkezi olacağını söylediği Baykonur’dan fırlatılacak. İnsanoğlunun tarihindeki en büyük uzay çalışmalarını gerçekleştirdiği Kazakistan'ın Baykonur Uzay Üssü, uzaya dünyadaki en kolay çıkılan yer. Uzayın kestirme yolu Baykonur’dan geçiyor.
Soğuk Savaş döneminde Batılı ülke ajanlarının sızmak için büyük çaba sarf ettiği, dünyada aktif çalışan 15’ten fazla uzay üssünün en büyüğü Baykonur. Uzaya yolculuk tarihindeki astronotların tamamına yakını Baykonur’dan uzaya gönderildi.
Kazakistan'ın Baykonur kasabasının 320 km kadar güneydoğusunda, Seyhun (Sırderya) nehrinin kıvrımındaki bozkırda 2 Haziran 1955'te hizmete giren üssün genişliği kuzeyden güneye 80, doğudan batıya 130 kilometre. Askerlerin çalıştırıldığı üs iki buçuk yılda tamamlanmıştı. Baykonur şehri (o zamanki adı ile Leninsk) üste çalışanların ve ailelerinin kalmaları için kurulmuştu.
Tüm Sovyet insanlı uzay araçları, ay ve gezegen sondaları bu üsten fırlatıldı. Uzay çalışmaları tarihinin birçok önemli uçuşu Baykonur Uzay Üssü'nden yapıldı. İlk insan yapımı uydu Sputnik 1'in fırlatılması (4 Ekim 1957), ilk insanlı yörünge uçuşunu gerçekleştiren Yuri Gagarin'in aracı Vostok 3KA-2 ya da bilinen adıyla Vostok 1'in fırlatılması (12 Nisan 1961), uzaya çıkan ilk kadın Valentina Tereşkova'yı taşıyan uzay aracının fırlatılması (1963) işte bu üsten gerçekleştirildi. Dünyanın nefesini tutarak izlediği uzay yarışı Baykonur’dan yönetildi.
Üs bu güne kadar; bin 200’den fazla taşıyıcı roket, bin 300’den fazla uzay aracı ve 100’den fazla kıtalararası balistik füzenin uzaya gönderilmesiyle ünlü.
6 bin 717 kilometrekare araziye yerleşen uzay üssünde; 52 roket fırlatma tesisi, 34 teknik kompleks, yüksek sınıfta 2 hava alanı, 5 iniş alanı, meteor ve iyonosfer merkezleri, 3 uzay gemisi için yakıt doldurma istasyonu, 5 adet kontrol kulesi, 9 adet kontrol merkezi ve bin 500 kilometre uzunlukta bir füze deneme alanı bulunuyor.
Uzayın dünyadaki ana üssü
Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Kazakistan Сumhuriyeti sınırları içinde kalan Baykonur Uzay Üssü, Rusya Federasyonu tarafından 2050 yılına kadar kiralandı.
1980-1990 yılları arasında Mir Uzay Programı’nı destekleyen üs, Columbia felaketinden sonra Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay mekiği programına ara vermesi ile Uluslararası Uzay İstasyonu'nun tek destekleyici üssü haline geldi.
2020 yılına kadar önde gelen dünya uzay ülkelerinin arasında yer alması için tüm koşullara sahip olan Kazakistan’ın Baykonur kompleksinde dev bir uzay şehri yer alıyor. Uzay sektörünün ana üssü konumundaki Baykonur, uzay çalışmalarında başarılı ve kaliteli hizmetleri nedeniyle “en gelişmiş uzay üssü” ödülüne sahip. Financial Times’ın araştırmasına göre dünyada Baykonur seviyesinde uzay üssü kompleksi yok. Baykonur’a ait özellikleri başka uzay üslerine kazandırmak çok pahalıya mal olacağı için Avrupa Uzay Ajansı, Baykonur’a güvenlik içinde umut bağlayarak “Sholpan-Express” isimli gezegenler arası istasyonunu Kazakistan’dan uzaya göndermeye karar verdi.
Mars’ı araştırmaya gönderilen “Mars-Express” adlı araştırma grubu da Kazak toprağından uzaya çıktı.
